افسانه بیات – دختر پوران فرخزاد و دخترخاله کامیار شاپور – با تأیید خبر درگذشت او به ایسنا گفت: کامیار مدتی به خاطر ریه‌هایش در بیمارستان بستری بود اما  امروز (دوشنبه، ۲۵ تیرماه)  نزدیک صبح به خاطر ایست قلبی  از دنیا رفت.

او با بیان این‌که زمان مراسم خاک‌سپاری کامیار شاپور هنوز مشخص نیست، افزود: تنها بازمانده‌ها من و دایی‌ام هستیم که او نیز  خیلی مریض است. فکر می‌کنم مراحل اداری خاک‌سپاری هم دو سه روزی زمان می‌برد.

فرزند فروغ فرخزاد و پرویز شاپور – متولد ۲۹ خرداد ۱۳۳۱ بود؛ پسری که هم فروغ در شعرهایش به او اشاره کرده، و هم شاپور از نامش، «کامی»، به عنوان نام مستعار خود استفاده کرده است. او نقاشی می‌کشید و مدتی هم در موسیقی خیابانی فعالیت داشت.

مجموعه شعر «عشق یک مجسمه‌ فلزی‌ست و نورهای معطر طلایی»، «خودنویسم را از آفتاب پر می‌کنم» (نامه‌های پرویز شاپور به فرزندش کامیار) با گردآوری و تنظیم فرناز تبریزی و کامیار شاپور و «اولین تپش‌های عاشقانه قلبم» (نامه‌های فروغ فرخزاد به همسرش)، به کوشش عمران صلاحی و کامیار شاپور کتاب‌های به‌جامانده از کامیار شاپور هستند.

“از طرفی خوشحالم و از طرفی افسرده‌ام چون ناخودآگاه می‌بینم که مرگ نزدیک است و خیلی چیز‌ها برایم اهمیتشان را از دست می‌دهند. قبلا صبح‌ها خیلی زود از خواب بیدار می‌شدم اما این روز‌ها انگیزه‌ای برای بیدارشدن ندارم. خیلی کلی به همه چیز نگاه می‌کنم، حس می‌کنم خب که چی این کره زمین و این آدم‌ها چرا زندگی می‌کنند وقتی هیچ چیز پایدار نیست و همه چیز نابود می‌شود؟ ۴۰ سال دیگر من که حتما با دنیا خداحافظی کرده‌ام و البته تمام کسانی که می‌شناسم! برای همین یک حس بیگانگی غریبی پیدا می‌کنم… .”

اینها را کامیار شاپور، اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۵ در گفتگو با روزنامه شرق گفت. او حالا “با دنیا خداحافظی کرده است و البته با تمام کسانی که می‌شناخت”.