نمونه نوشته و شعر سنگ قبر

انتخاب متن زیبا برای سنگ قبر کار نسبتا دشواری است و بهتر است برای سنگ قبر عزیزان از دست رفته خود متن و یا شعرهای زیبا با مضامینی مفهومی و احساسی را انتخاب کنید. در این بخش نمونه نوشته ها و شعر سنگ قبر موجود در اینترنت جمع آوری شده است. مجموعه ای از اشعار و متن های زیبا و احساسی غمگین مناسب برای سنگ مزار  را در سایت راجعون مشاهده نمایید. برای آگاهی از نوشته ها و اشعار سنگ قبر استفاده شده در بهشت زهرای تهران به آگهی زیر مراجعه نمایید.

آگهی مورد تایید راجعون: نمونه نوشته سنگ قبر و شعر سنگ قبر

برای مشاهده ، استعلام قیمت ، رزرو و اجاره اکو و مداحی بهشت زهرا ، مداح مراسم ختم ، مداحی با نی و دف ، مداح ترک زبان و … کلیک کنید.

شعر و متن سنگ قبر

بنویسید بعد مرگم روی سنگ

آنکه اینجا در زیر این سنگ هم آغوش با خاک شده

عاشقی دل خسته بود

عاشقی که عشقش را هیچ گاه فراموش نکرد

عاشقی که عاشق او بود…

بنویسید بعد از مرگم روی سنگ

آن که خاک را نقاب چهره اش کرده

عاشق کسی بود که او را از بحر غم نجات داده

و فرشته ی نجاتش تنها او را یک دوست می دید نه یک  معشوق

سنگ قبرم را نمیسازد کسی

مانده ام در کوچه های بی کسی

بهترین دوستم مرا از یاد برد

سوختم خاکسترم را باد برد

متن سنگ قبر

من از نهایت شب حرف میزنم

من از نهایت تاریکی

و از نهایت شب حرف می زنم

اگر به خانه من آمدی برای من

ای مهربان چراغ بیارو یک دریچه

که از آن به ازدحام کوچه خوشبخت بنگرم

بنویسید بعد مرگم روی سنگ  با خطوطی نرم و زیبا و قشنگ

اینکه اینجا خفته در این گور سرد  بودنش را هیچ کس باور نکرد

هذا جنایه ابی و ما جنیت ابدا

(این جنایت پدرم است و من هرگز جنایت نکردم)

نیه باخرسان منم کیمی – من باخاردم سنین کیمی – یاتاجاقسان منم کیمی – باخاجاقلار سنین کیمی!

اگر به خانه من آمدی

برای من ای مهربان ، چراغ بیار

و یک دریچه که از آن

به ازدحام کوچه خوشبخت بنگرم!

وصیت نامه ی عشق

مرا در روزی بارانی دفن کنید تا آتش قلبم خاموش گردد و در

طابوتی بگذارید از چوب تا بدانند عشق من مانند چوب خاکستر شد

دستهایم را بر روی سینه ام قرار بدهید تا بدانند همیشه دوست

داشتم کسی را در آغوش بگیرم چشمهایم را باز بگذارید تا بدانند

همیشه چشم انتظار بودم صورتم را رو به غروب آفتاب بگذارید تا

بدانند عشق من غروب کرده و زندگی ام تمام شد . مرا در آفتاب

بگذارید تا بدانند عشق من شعله ور شد

فاتحه ای چو آمدی بر سر ی خسته ای  بخوان

لب بگشا که میدهد لعل  لبت  به مرده جان

آنکه به پرسش آمدو فاتحه خواند و میرود

گو نفسی که روح را میکنم از پی اش روان ….

بگویید بر گورم بنویسند زندگی را دوست داشت ولی آن را نشناخت.

مهربون بود ولی مهر نورزید.

طبیعت را دوست داشت ولی از آن لذت نبرد.

در آبگیر قلبش جنب و جوش بود ولی کسی بدان راه نیافت.

در زندگی احساس تنهایی نمود ولی هرگزدل به کسی نداد.

و خلاصه…

بنویسید “زنده بودن را برای زندگی دوست داشت، نه زندگی را برای زنده بودن

شعر سنگ مزار

چندان بخورم شراب کاین بوی شراب

آید  ز تراب  چون  روم   زیر  تراب

گر بر سر خـاک  من  رسد  مخموری

از بوی شراب من شود مست و خراب

بر حاشیه برگ شقایق بنویسید

گل تاب فشار در و دیوار ندارد

چو بر خاکم بخواهی بوسه دادن

رخم را بوسه ده کاکنون همانم

چو رخت خویش  بر بستم از این خاک     همه گفتن با ما اشنا بود

ولیکن کس ندانست این مسافر        چه کفت و با که گفت  و از کجا بود

پیوسته در هوای تو چشمم به جستجوست هر لحظه با خیال تو جانم به گفتگوست
خانه خلوت و غربت زده ات سخت غمین اینک این جا پسرت با غم تو خاک نشین

تا که خفتــــیم همه بیدار شدند
تا که مردیـــــم همگی یار شدند
قدر آن شیـــشه بدانید که هست
نه در آن لحظه که افتاد و شکست

مرغ دل پر میند تا زین قفس بیرون شود      جان بجان امد توانش تا دمی مجنون شود

کس نداند حال این پروانه دلسوخته               در بر شمع وجود دوست اخر چون شود

بر سنگ مزارم بنویسید آشفته وسرد و  خاموش

همه دنیا کرده اند مرا فراموش فراموش

مردن آن نیست که در خاک سیاه دفن شوم

مردن آن است که از خاطر تو با همه خاطره ها محو شوم

تا بودم ای رفیق ندانستی که کیستم

روزی به سراغ حال من آمدی که نیستم

چون مرده شوم خاک مرا گم سازید

احوال مــرا  عبرت  مــردم  سازید

خاک  تن  من  به  باده  آغشته کنید

وز  کـالبدم  خشت  سر  خم سازید

افسرده دلی خسته در این خلوت خاموش

او زاده غمهای جهان بود گشت فراموش

بر سنگ مزارم بنویسید که بیدار نبود

او خفته  به خاک  از غم  بسیار  نبود

بر سنگ مزارم بنویسید  که هنگام سفر

عاشق شده و در تب دیدار نبود

آنگاه که در گور نهادند مرا

همه دانند به جز قسمت و اجبار نبود

برسنگ قبرم بنویسید خسته بود اهل زمین نبود نمازش شکسته بود

بر سنگ قبر من بنویسید شیشه بود تنها از این نظر که سراپا شکسته بود

بر سنگ قبر من بنویسید پاک بود چشمان او که دائماً از اشک شسته بود

بر سنگ قبر من بنویسید این درخت عمری برای هر تبر و تیشه دسته بود

بر سنگ قبر من بنویسید کل عمر پشت دری که باز نمی شد نشسته بود

یک چند به کودکی ، به استاد شدیم

یک چند ز استادی خود شاد شدیم !

پایان سخن شنو که ما را چه رسید

از خاک برآمدیم و بر باد شدیم !!

شعر سنگ مزار از شاعران

حافظ

چنین قفس نه سزای چو من خوش الحانیست        روم به گلشن رضوان که مرغ آن چمنم

از زبان سوسن آزاده‌ام آمد به گوش   کاندر این دیر کهن کار سبکباران خوش است
حافظا ترک جهان گفتن طریق خوشدلیست       تا نپنداری که احوال جهان داران خوش است

در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد        عشق پیدا شد وآتش به همه عالم زد

بر سر تربت ما چون گذری همتی خواه     که زیارتگه رندان جهان خواهد بود

فروغ فرخ زاد

من از نهایت شب حرف می‌زنم   من از نهایت تاریکی

و از نهایت شب حرف می‌زنم   اگر به خانه من آمدی برای من

ای مهربان چراغ بیاور و یک دریچه   که از آن به ازدحام کوچه خوشبخت بنگرم

ناگهان خوابی مرا خواهد ربود        من تهی خواهم شد از فریاد درد
آه شاید عاشقانم نیمه شب      گل به روی گور غمناکم نهند

سهراب سپهری

بزرگ بود و از اهالی امروز بود
و با تمام افق های باز نسبت داشت
و لحن آب و زمین را چه خوب می فهمید
و بارها دیدیم که با چه قدر سبد
برای چیدن یک خوشه ی بشارت رفت
و هیچ فکر نکرد که ما میان پریشانی
چه قدر تنها ماندیم

فریدون مشیری

سفر تن را تا خاک تماشا کردی       
سفر جان را از خاک به افلاک ببین
گر مرا می‌جویی        
سبزه‌ها را دریاب با درختان بنشین

پروین اعتصامی

آنکه خاک سیه اش بالین است
اختر چرخ ادب پروین است
گرچه جز تلخی از ایام ندید
هر چه خواهی سخنش شیرین است