استاد همایون خرم یکی از بزرگترین ملودی پردازان موسیقی اصیل ایرانی است.

برخی از آهنگ های شور انگیز ایشان مانند: تو ای پری کجایی(سرگشته)، امشب در سر شوری دارم (غوغای ستارگان)، ساغرم شکست ای ساقی (طاقتم ده)، رسوای زمانه منم، اشک من هویدا شد، پیک سحری، بعد از تو هم در بستر غم می توان خفت، ساقی ببین، دل پریشانم زغم گرفته، آوای خسته دلان و ده ها آهنگ دیگر، همگی بیانگر نبوغ بی همتای همایون خرم در کارآهنگ سازی است.

در دوران طلایی موسیقی ایرانی ، یعنی دهه سی و چهل به ایشان همراه با اساتید : علی تجویدی ، پرویز یاحقی و حبیب الله بدیعی لقب “چهار سوار سرنوشت موسیقی ایرانی” داده بودند ؛ بطوریکه علاقه مندان تصنیف ، هر ماه منتظر بودند که این بار کدام یک از”چهار سوار” تصنیف زیبای و تازه ای ارائه می کند .

زندگی نامه:

همایون خرم (زادهٔ ۱۳۰۹ در بوشهر  – درگذشت ۱۳۹۱ در تهران )، نوازندهٔ نامدار ویولن، موسیقی‌دان و آهنگ‌ساز سرشناس موسیقی ایرانی بود. او یکی از اعضای شورای عالی خانه موسیقی ایران بود.

از آنجا که مادرش از شیفتگان موسیقی اصیل ایرانی بود و از بین مقام‌های موسیقی ایرانی، به دستگاه همایون علاقه‌ای وافر داشت، نام «همایون» را برای فرزند خود انتخاب کرد.

وی در سن ۱۰-۱۱ سالگی به مکتب استاد صبا راه یافت و چند سال بعد به عنوان نوازندهٔ ۱۴ ساله، در رادیو به تنهایی به اجرا پرداخت. بعدها در بسیاری از برنامه‌های موسیقی رادیو، خصوصاً در برنامه گلها، به عنوان آهنگ‌ساز، سولیست ویولن و رهبر ارکستر آثاری ارزشمند ارائه داد.

وی همچنین تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته مهندسی برق ادامه داد. در جلد سوم کتاب «موسیقی‌دان ایرانی» نوشته پژمان اکبرزاده آمده است: «پس از وقوع انقلاب اسلامی در ایران، فعالیت‌های اجرایی همایون خرم دچار وقفه‌ای چندین ساله شد. اوقات او از آن پس، بیشتر صرف تدریس خصوصی ویلن و فعالیت‌های پژوهشی درباره موسیقی ایرانی شد.»

استاد همایون خرم دارای درجه ۱ هنری (معادل مدرک دکترا) از شورای ارزشیابی هنرمندان کشور نیز می‌باشد. استاد همایون خرم در ۲۸ دی ۱۳۹۱ در بیمارستان دی بر اثر بیماری سرطان روده درگذشت.

منبع: wikipedia