آداب تسلیت گفتن

یکی از آداب و رسوم مهم در تمام فرهنگ‌های جهان، دلداری‌دادن و تسلیت گفتن به افرادی است که به هر دلیلی عزیزی را از دست داده‌اند. در همه‌جای دنیا رسم است که وقتی فردی از دنیا می‌رود، اطرافیان نزد خانواده‌اش می‌روند و با آنها همدردی می‌کنند یا در مراسم خاک‌سپاری و یادبودهای پس از آن شرکت می‌کنند.

تسلیت گفتن کار راحتی نیست و آداب مخصوص به خودش را دارد، مخصوصا نحوه تسلیت گفتن به دوست صمیمی یا آشنای نزدیک، که از همه سخت‌تر است. هنگام تسلیت گفتن، مجاز نیستیم هر چیزی را به زبان بیاوریم. بی‌توجهی به یک‌سری نکات ساده ممکن است به‌جای تسکین درد بازماندگان، اندوه آنها را بیشتر کند.
ممکن است با اظهار نظرهایی نادرست، اوضاع را بدتر کنند. ممکن است به اسم خدا اظهارنظرهایی کنند که باعث می شود احساس ناراحتی و شرمندگی به ما دست دهد،  همان چیزی که ما اصلا به آن احتیاج نداریم.

ابراز همدردی و شرکت در مجالس ختم ،عزاداری و سوگواری یک سری آداب دارد که باید هنگام بر خورد با شخص عزادار شیوه صحیح برخورد و معاشرت را چه در زبان و عمل بدانیم. برای مثال:

• زود فراموش می کنی، خودت را اذیت نکن.
• بی تابی نکن، خدا قهرش می گیرد.
• دیگران مشکلاتی بدتر از تو دارند.
• گریه نکن.
• زندگی آن جهان بهتر است.
• غم ها هم به مرور از یاد می روند.
• صحبت های بی ربط نکنید.
• درباره تصمیماتش برای آینده نپرسید.

این حرف ها چه درست باشند و چه غلط، در مرحله اول هیچ کمکی به التیام شخص مصیبت نمی کند. تلاش برای فهمیدن دلیل بدبختی یک کار  بی فایده است. چه به خدا اعتقاد داشته باشید چه نه، باید قبول کنید که دلیل خیلی از اتفاقات برای ما پوشیده است و سرو کله زدن به حدس های مختلف، دردی از ما دوا نمی کند.  جستجوی دلیل درد و رنج مهم نیست بلکه واکنش ما به آن اهمیت دارد.

روش و آداب تسلیت گفتن به صاحب عزا را یاد بگیرید. راه‌های مفید و تسلی‌بخش زیادی وجود دارد که می‌توانید از آنها برای نشان‌دادن همدردی و همبستگی در کلماتتان استفاده کنید،نشان دهید که می‌دانید اندوهشان حقیقی است مثلا:

هیچ‌کس نمی‌تونه درک کنه که الان چه احساسی دارین. درک می‌کنم واقعا ناراحت‌کننده‌ست. حق دارین غصه‌دار باشین. کاملا طبیعیه. در کنارتون و همراهتون هستم.

حتی می‌توانید آن را ساده‌تر بیان کنید:

من رو در غمتون شریک بدونین.

به یاد داشته باشید که آنها برای سوگواری نیازی به اجازه شما ندارند، اما همین کافی است که بدانند تنها نیستند؛ اینکه به آنها حق می‌دهید گریه کنند، اینکه این درد واقعی و عمیق است. به آنها نشان دهید در غمشان شریک هستید.

وقتی شخصی دچار یک مصیبت است، می توانید به او بگویید:

1. بلافاصله تا خبر فوت را شنیدید تماس بگیریدیا پیام بدید و تسلیت بگید. منتظر نمونین که حتما حضوری صاحب عزا رو ببینین: دلیلی ندارد منتظر بمانید تا حتما در مراسم شرکت کنید و بعد به خانواده فرد متوفا تسلیت بگویید. بلافاصله پس از اینکه باخبر شدید، با تماس تلفنی، پیامک یا ایمیل این کار را انجام دهید.
2. از واژه هایی مثل : درکت میکنم، میفهم چی میگی، و … استفاده نکنید چون واقعا شما نمیتونید درکش کنید، هر چند که خودتون عزیزی رو از دست داده باشید.
3. از جملاتی مثل راحت شد مرد، خدا رو شکر که تو جا نیفتاد، ناراحت نباش اون الان جاش خوبه، حالا باز خوبه که تو جوونی نمرد، اصلا استفاده نکنید. با این حرفها غم شخص عزادار رو کم رنگ میکنید. از بیان این دست جملات و هر چیزی که شبیه آنها باشد خودداری کنید. درست است، شما سعی دارید جنبه مثبت و روشن زندگی را به بازماندگان نشان دهید و حالشان را بهتر کنید؛ اما حالا زمانش نیست.
4. وقتی کنار شخصی که عزیزش رو از دست داده نشستید سعی نکنید رنج و غم خودتون رو بزرگتر کنید و خودتون رو بدبخت تر نشون بدید مثلا : باز تو مادرت زنده ست، من چی بگم که هم پدر و هم مادرم رو از دست دادم! یا مثلا بازمن خدا رو شکر بچه هات هستن من چی بگم که بچه هم ندارم.
5. وسط اون همه غم و غصه و شلوغی شخص عزادار رو سوال پیچ نکنید. حالا چه جوری مرد؟ مریضیش چی بود؟! کجا تصادف کرد؟! تو خونه فوت کرد یا بیمارستان؟!
6. اجازه دهید شخص داغدار هر چقدر میخواد گریه کنه تا از لحاظ روانی تخلیه بشه. مصیبتش رو پررنگ جلوه بدید. فقط اینجوریه که میتونید باهاش همدردی کنید.
7. به بگویید: روی کمک من حساب کنید
8. به من بگویید که چگونه می توانم به شما کمک کنم؟
9. هیچکس نمیتونه درک کنه که الان چه احساسی دارین
10. ما رو شریک غمتون بدونید.
11. خیلی به فکرتون هستم و برای آرامشتون دعا میکنم.
12. ما هم همراه شما برای از دست دادن  ( اسم متوفی) سوگواریم.
13. واقعا انسان خوبی بود، خوبیهاشو فراموش نمیکنیم
14. و هرگز از جمله غم آخرتون باشه استفاده نکنید. در واقع این جمله به این معنیه که شخص بعدی که میمیره خودتون باشید!!

بجاش بگید خدا بهتون صبر بده