آیا اموات از گریه ما ناراحت می شوند؟
تقریبا هر کسی، عزیز را از دست داده و برای مرگ آن فرد ناراحت شده و یا حتی گریه کرده است. برای خیلی از افراد این سوال مطرح شود که آیا اموات از گریه ما ناراحت می شوند؟ یا آیا اموات از گریه اطرافیان مطلع می شوند؟در این مقاله سعی کرده ایم به این سوالا ت با رجوع به قرآن و احادیثی از ائمه (علیهم السلام) که به ما رسیده پاسخ دهیم.
آیا اموات از گریه ما ناراحت می شوند؟
برای اینکه به طور دقیق تر بتوانیم به این سوال پاسخ دهیم توجه شما را به آیه ۱۳۴ سوره بقره جلب می نمائیم.
أُمَّهٌ قَدْ خَلَتْ لَها ما کَسَبَتْ وَ لَکُمْ ما کَسَبْتُمْ وَ لا تُسْئَلُونَ عَمَّا کانُوا یَعْمَلُونَ
اعمال آنان، مربوط به خودشان بود و اعمال شما نیز مربوط به خود شماست و شما هیچ گاه مسئول اعمال آنها نخواهید بود.سوره بقره، آیه ۱۳۴
خداوند متعال در این آیه به طور صریح بیان می دارد که اعمال دیگران نمی تواند در حال مرده تاثیری بگذارد و هر کس مسئول اعمال خویش است. در واقع شادی و غم انسان در دنیای پس از مرگ ناشی از اعمال خودش است. حتی در مورد خیرات نیز چون آن اعمال خیر به نیابت از فرد متوفی انجام می گیرد، اثرش به او می رسد. در حقیقت می توان گفت نیت فرد خیر، از اصلی ترین عناصر در رسیدن ثواب خیرات به درگذشتگان می باشد. اینکه آن عمل خیر به دور از ریاکاری و به نیابت از فرد فوت شده باشد. در مقاله آیا اموات متوجه حضور افراد بر سر قبر می شوند؟ می توانید در رابطه با آگاهی مردگان از حضور زندگان بر سر قبر خود بیشتر اطلاعات به دست بیاورید.
بنابراین می توانیم اینگونه نتیجه گیری کنیم که خوشحال یا ناراحت شدن از طریق با خبر شدن از احوال بازماندگان نیز به سبب اعمال خود فرد می باشد. در واقع شاید بتوان گفت که اگر خداوند بخواهد به سبب اعمال خوب مرده، اون را خوشحال کند، او را از خوشی ها بازماندگانش مطلع می سازد تا او شاد گردد. اگر هم خداوند به خاطر اعمال بد فرد بخواهد به او رنج و سختی دهد می تواند او را از سختی و رنج های بازماندگانش مطلع سازد تا فرد فوت شده نیز عذاب بکشد.
امام صادق (علیه السلام): روح مومن اجازه می یابد و به دیدار خانواده اش می آید تا از حال و روز آنان با خبر گردد، اما آنچه براى او محبوب و مسرت آمیز باشد، مشاهده می کند و آن چه براى او مکروه و نفرت آمیز باشد، مشاهده نخواهد کرد. روح کافر نیز به دیدار خانواده اش موفق می شود، اما آن چه براى او مکروه و نفرت آمیز باشد، مشاهده می کند و آن چه براى او محبوب و مسرت بخش باشد، مشاهده نخواهد کرد.الکافی، جلد ۳، صفحه ۲۳۰
حتی در روایاتی داریم که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و سایر ائمه (علیهم السلام) نیز در فقدان عزیزان خود می گریستند. قطعا اگر گریه ما باعث ناراحتی اموات می گردید، آن بزرگواران این کار را انجام نمی دادند.
زبیر ابن بکار روایت کرده: وقتى ابراهیم را به قبرستان بردند حضرت هم به قبرستان رفت و کنار قبر ابراهیم نشست. سپس قدرى نزدیک تر به قبر شد وقتى دید ابراهیم را در قبر گذاشته اند اشک از دیده گان مبارکش جارى شد. اصحاب چون حالت گریان پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را دیدند همه با صداى بلند گریستند.مسکن الفواد عند فقد الاحبه و الاولاد، صفحه ۱۰۳
معصومین (علیهم السلام) نیز در غم از دست دادن عزیزانشان گریه می کردند
بنابراین می توان با قاطعیت این سخن را گفت که اموات از گریه ما ناراحت نمی شوند و تنها باید مراقب باشیم که گریه و ناله ما توام با کفر گویی و کلمات نادرست نباشد. چرا که این عمل گناه می باشد و فقط باعث رنج و سختی خود ما خواهد شد. بنابراین گریه کردن برای عزیزی که از دست رفته یا در حال احتضار است مانعی ندارد. چه بسا که در روایتی داریم که پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در زمان مرگ فرزندشان ابراهیم، گریه می کردند.
از جابر ابن عبدالله انصارى نقل شده: ابراهیم در حال جان دادن بود. رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) او را در دامن خود گذاشت و فرمود: “اى فرزند عزیزم! من در این حال مالک اختیار تو نیستم، هیچ کارى از دست من براى تو ساخته نیست.” و اشک از دیدگان مبارک حضرت جارى شد.
عبدالرحمن به حضرت عرض کرد: “یا رسول الله! آیا شما گریه می کنید؟ مگر خود شما گریه کردن در مصیبت را نهى نفرمودید؟”
حضرت فرمود: “من از دو نوع صدا و ناله زشت نهى کردم. صداى آوازه خوانى لهو و لعب و موسیقى شیطانى و صدایى به هنگام مصیبت که توام با خراشاندن صورت و پاره کردن گریبان و ناله اعتراض آمیز شیطانى باشد. اما گریه من بر مرگ ابراهیم گریه رحمانى است و کسى که رحم نکند و ترحم نداشته باشد مورد مرحمت خداوند واقع نمى شود.”عوالی اللئالی العزیزیه فی الاحادیث الدینیه، جلد ۱، صفحه ۸۹
پس می بینیم که همانطور که بالاتر نیز اشاره کردیم اگر گریه از روی ترحم و مهربانی باشد مانعی ندارد. حتی پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) خود نیز این نوع گریه را انجام می دادند. در این قسمت از سایت میتوانید اطلاعات بیشتری در رابطه با احکام قبل از مرگ و احکام بعد از مرگ بخوانید.
کلام آخر
در این مقاله ما به بررسی پاسخ این سوال که آیا اموات از گریه ما ناراحت می شوندپرداختیم. با بررسی آیات قرآن کریم و روایات معصومین (علیهم السلام) دریافتیم که این چنین نیست. در واقع گریه کردن از روی ترحم و محبت برای عزیزان درگذشته، عملی بود که حتی پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و سایر ائمه (علیهم السلام) نیز انجام می دادند. بنابراین اگر با اینکار اموات ناراحت می شدند قطعا آن بزرگواران نیز اینکار را انجام نمی دادند.
دیدگاهتان را بنویسید